Hoorn – IJmuiden 18 juni 2010 Na donderdagavond ingescheept te hebben, zijn we met de Carolina vrijdagmorgen vroeg vertrokken richting de Oranje sluizen om vandaar door te varen naar Seaport Marina in IJmuiden. Na een vlotte sluis passage hebben we om 14.50 uur de trossen vast gemaakt. Na om ons heen gekeken bleek dat alleen de Thalia van Bert Hoekzema al aanwezig was. Later op de dag kwamen de andere deelnemers van onze tocht aan. De weersvoorspellingen gaven aan dat de wind op zaterdag wel eens flink kon doorwaaien tot een goede 6 Beaufort. En inderdaad moesten we zaterdag besluiten om een dagje te wachten om uit te varen.
IJmuiden – IJmuiden 19 juni 2010 De hele zaterdag stond er een NW wind met een kracht van 5 á 6 Beaufort, perioden met zon afgewisseld met regenbuien. Maar omdat elk nadeel zijn voordeel heeft konden enkele bemanningen de voetbalwedstrijd van het Nederlandse team in het kader van de WK tegen verwachting toch nog zien. Nadat zij van de winst van Oranje getuige waren zijn we te kooi gegaan. Het KNMI gaf om 19.00 uur een verwachting door voor de zondag van NW 5 afnemend 4 tot 5, enkele buien, zicht goed. Ook de informatie die we via “Grib” files van internet konden plukken gaven aan dat de wind zondag minder zou zijn, dit zou vooral in ons voordeel zijn als we inmiddels wat verder op zee zouden zijn gedurende de overtocht.
IJmuiden – Lowestoft 20/21 juni 2010 Zondagmorgen bleek de wind nog stevig, maar gezien het weerbeeld en de voorspelling dat de wind in de loop van de dag verder zou afnemen zijn we om 13.00 uur vertrokken. Gerard Vester met de Bestevear was al ruim een half uur eerder vertrokken. Met een gereefd tuig en strak aan de wind de pieren van IJmuiden achter ons gelaten en koers gezet naar Lowestoft aan de oostkust van Engeland. Om de drift te compenseren hebben we een koers van 3000m voorgelegd. Even na tweeën meld de Bestevear dat zij gekeerd zijn en een koers IJmuiden voorliggen. Vanwege een schade aan het stag konden zij de reis niet vervolgen. De Thalia en de Carolina voeren samen op tot de avondschemer. Het was werkelijk een prachtig gezicht om de Thalia van de golven af te zien zeilen, het geeft ook en idee of hoe we zelf gaan. Tegen de avond wanneer de wind volgens verwachting wat inzakte hebben we er een rif uitgehaald en liepen we heel; langzaam weg van de Thalia. Laat in de avond, het was al helemaal donker, begon onze fok na opeens enorm te klapperen. Snel onderzoek gaf aan dat niet de schoot losgeschoten was maar de genua val gebroken. Om dit euvel te verhelpen de fok naar beneden gehaald en weer gehesen met de val van de spinaker, waarna we onze weg weer konden vervolgen. Door dit ongemak had de Thalia ons inmiddels weer ingehaald, zij hadden ons wel op het dek zien werken met “hoofdlampen” en dergelijke maar dachten dat we er weer een rif bijstaken. Na de Carolina weer op koers gelegd te hebben weer koers naar Lowestoft gezet. Inmiddels was de wind wat gaan krimpen en was ons doel niet meer bezeild. Tegen de morgen ruimde de wind weer wat en zo hebben we eigenlijk zonder slagen te maken in één maal door gezeild tot de South Holm boei en daar de zeilen gestreken en op de motor de laatste mijl tot Lowestoft afgelegd. Om 08.00 uur (Nederlandse tijd) hebben we de Carolina na 19 uur en 111 mijl varen aan de passanten steiger afgemeerd. Binnen een uur liep ook de Thalia binnen en op aanwijzingen van de havenmeester hebben we de schepen verhaalt omdat de ruimte die wij gebruikten gereserveerd was voor de schepen van de “Round Britain” zeil race. Nadat alles voor elkaar was zijn we een paar uur te kooi gegaan . Bij het aankomen van andere ZWVU schepen, om ongeveer 12.00 uur, werden we wakker en hebben we na een stevig ontbijt een flink stuk gelopen. (vanaf hier zullen de in dit verslag genoemde tijden in de lokale (Engelse) tijd vermeld worden.)
Bij terugkomst op de haven bleek de Bestevear ook weer van de partij te zijn. Wat bleek nu, van de Bestevear was onderweg de wandputting gebroken waardoor het loefstag zonder spanning kwam. Gerard heeft daarop direct de steven gekeerd en zoals gezegd een koers IJmuiden voorgelegd. Toen zij onder telefoonbereik kwamen hebben zij naar huis gebeld en gezorgd dat er bij aankomst in IJmuiden genoeg spullen en gereedschap aanwezig waren om de Bestevear te repareren. Na deze “pitstop” hebben de mannen opnieuw de haven verlaten en zijn wederom richting Engeland gezeild. Bij bestudering van de gebroken wandputting viel op dat het onderdeel gebroken was op het punt waar de putting door het dek gaat. Van de buitenzijde is daar dus niets te zien van geweest. Ondanks dat onze tocht geen wedstrijd is heeft voor de bemanning van de Carolina de bemanning van de Bestevear gewonnen dan wel een speciale vermelding van doorzetten verdiend. Lang niet iedereen zal na zo’n tegenslag de motivatie vinden om toch door te gaan.
Lowestoft – Woolverstone 22 juni 2010 In de ochtend van 22 juni hebben we om 10.00 uur de haven van Lowestoft verlaten om naar Woolverstone Marina te zeilen. De voorspellingen voor de zeegebieden Humber en Theems waren een zuidenwind van 3á4 Beaufort. Dit betekende dat we richting Harwich moesten kruisen. De Carolina is op de motor tot aan de South Holm boei gevaren en heeft daar zeil gezet. Na enkele lange slagen en een afgelegde afstand van 59 mijl om 20.30 uur vastgemaakt aan de steigers van de “Woolverstone Marina”. Na de haven verkend te hebben zijn we met de afspraak om morgen naar “Pin Mill” te lopen.
Woolverstone – Woolverstone 23 juni 2010 Woensdags hebben we op onze rustdag een bezoek gebracht aan de fameuze Butt & Oyster in het Engelse Pin Mill. Volgens Bert Hoekzema is het zo dat een Nederlandse zeiler zich pas zeezeiler mag noemen als hij op eigen kiel de oversteek gemaakt heeft en in de Butt & Oyster een biertje gedronken heeft. Wat ons vanaf nu dus kwalificeert als (echte) Zeezeiler. Na het bereiken van deze mijlpaal nog een stukje gelopen naar het naastgelegen plaatsje om wat boodschappen te doen. Dit viel echter tegen, nadat we, na twee heuvels overwonnen te hebben, de supermarkt gevonden hadden bleek deze zo goed als leeg te zijn. Op de terugweg nog wat gedronken in de plaatselijke pub waar op dat moment net naar de WK voetbal wedstrijd van Engeland tegen Slovenië gekeken werd. Dit inspireerde Eldrink Piening om de pub vol te hangen met oranje vlaggetjes. Op de terugweg nog met zijn allen gegeten bij de Butt & Oyster en daarna terug gelopen naar de jachthaven. Later op de avond genoten van het steigerconcert van Gerard en Erik Aapkes van de Bestevear die geïnspireerd als zij waren ondermeer de stukken “Wandputting bleus”en “Little red trousers” ten gehore brachten.
Woolverstone – Woodbridge 24 juni 2010 Donderdag vroeg opgestaan om op tijd aan de ingang van de “River Deben” te zijn, deze rivier valt op diverse plekken droog dus is het zaak om op het juiste tijdstip de rivier te bevaren. Met in het achterhoofd de lokale informatie van de havenmeester van de Woolverstone Marina, die aangegeven heeft dat we vanaf 3 uur voor hoog water Harwich voldoende water hebben om vanaf de mondig naar Woodbridge te varen. Zoals afgesproken gedaan en in het juiste tijdvenster de rivier opgevaren. Het navigeren op de River Deben is niet lastig, het is zaak om tussen de links en recht aan morings afgemeerde schepen te varen. Vlak voor de jachthaven in het plaatsje Woodbridge is er nog een lastige bocht die bij laag water geheel droog valt. Het valt voor ons Hollanders niet mee om dit te accepteren terwijl er boeien liggen als “lower troublesome” en “Upper troublesome”. Maar ondanks onze diepgang van 1,80 m komen we zonder “trouble” aan bij de “Tide Mill Yacht Harbour”. 
Deze haven is in te varen over een drempel, deze drempel zorgt ervoor dat bij laag water er nog water in de haven staat terwijl vlak buiten de haven de rivier volledig droog valt. Omdat we te vroeg bij de drempel waren, er stond nog niet voldoende water om in te varen, 
zijn we op aangeven van de havenmeester afgemeerd aan morings net buiten de haven. Één voor één zijn we naar binnen gevaren, net naar gelang de waterstand in relatie tot de diepgang van de diverse schepen. Om 12.00 uur werd de Carolina over de marifoon door de havenmeester opgeroepen dat er voldoende water boven de drempel stond om binnen te komen. Nadat wij ook afgemeerd waren was de club weer compleet. De naam van de haven verwijst naar de originele functie van het bassin. Het Bassis liep tijdens hoogwater vol met water wat bij laag water weer via de molen (“mill”) weer naar buiten gelaten werd. De energie die dit opleverde werd gebruikt. Na een wandeling door Woodbridge en een bezoek aan de “Bakkerij met het beste brood van de wereld” hebben we met zijn allen op de Sabai Sabai van Peter een Agwa party gevierd. Nadat de helft s’avonds nog een wedstrijd van het Nederlandse voetbalteam in de pub bekeken had zijn we te kooi gegaan.
Woodbridge – IJmuiden 25/26 juni 2010 De volgende morgen rond half twaalf verlaat de Carolina in verband met de waterhoogte boven de drempel als voorlaatste de jachthaven met bestemming IJmuiden. In de haven leek er weinig wind te zijn maar verderop op de rivier betrok de lucht en begon het enigszins door te waaien. We hebben voor de zekerheid aan een moring de Genua vervangen voor de HA-fok. Nadat we om 13:30 uur de rivier Deben verlaten 
hadden zeil bijgezet en koers naar IJmuiden gezet. Uiteraard kwam de wind weer uit de richting die we op wilden dus moeste we kruisen. De wind die we ervaren hadden op de rivier bleek uit een ver verwijderd buitje gekomen te zijn en daar was uiteindelijk op zee niet veel meer van te merken. Rond 15.00 uur hebben we tijdens een slag over stuurboord de Lucas van Piet Aafjes gekruist die op dat moment over bakboord lag. In de loop van de middag nam de wind langzaam af en om 19.30 uur was de bootsnelheid over de grond gezakt tot onder 1 knoop dus hebben we ter hoogte van een windmolenpark in aanbouw de motor gestart en de zeilen gestreken. Het enige voordeel was dat we nu een rechtstreekse koers naar IJmuiden konden varen. Nadat we gegeten en afgewassen hadden ging inmiddels langzaam de zon onder. Op het eentonige geluid van de motor zijn we om de beurt 2 uur gaan slapen en zo zijn we de nacht ingevaren. Tegen 04:50 uur voeren we een dichte mistbank in wat ons noodzaakte om de wacht te kooi te wekken en samen op te letten en de omgeving middels het radar in de gaten te houden. Toen om 05.40 uur de mist weer optrok zijn we weer terug gevallen op ons wachtschema. Helaas was er nog steeds geen wind, deze kwam pas weer terug om ongeveer 12.00 uur waarop we direct weer zeil gezet hebben om het laatste stuk naar IJmuiden nog te kunnen zeilen. Om 12.30 uur hebben we de HA-fok vervangen voor de Genua en zijn we uiteindelijk om 16.12 uur de lichtopstanden van de pieren gepasseerd. Rond 17.00 uur (18.00 uur NL tijd) lagen we na een dagtocht 138 mijl en een complete afgelegde afstand van 368 mijl weer afgemeerd bij Seaport Marina in IJmuiden. Hier is de bemanning van de Carolina van boord gegaan en na een rustdag thuis is de Carolina weer langs de kust richting het zuiden afgezakt.
Hans Timmer / Carolina